U’ PIN

E’ quasi mezzogiorno e Gaetano è arrivato davanti al portone di casa, quando incontra il suo vecchio amico Pasquale: < Pascà, quànd’avève, tutt’appo’?

Pascàle < Tutt’appò, m’hagghie sciù fatte nu’ cafè e quatte chiacchiere cu’ l’amìce, mo’  stè sòne a ‘mmerveràte e me stòca rretìre …. E tu c’è te ne fàce? … àve assaje ca’ no te fàce vedè a u’ bbarre … tutt’appo’?

Caitàne < Sìne sì, tutt’appòste …. Sule ca vòche sbattènne da Ròte a’ Pelàte… siccòme d’a penziòne nònge me ste mannàvene cchiù nisciùna lettere, hagghie sciùte alla banca e m’hanne dìtte che nònge stè nisciùne probleme, però lore mànnene sùle l’estratto conto, e ca ije pòzze controllà tutte cose suse u’ combiutere. Siccòme no m’hanne convìnde  hagghie sciùte all’INPS e m’hanne dìtte ca lòre, no’ mmannene niende cchiù  piccè se fàce tutte c’u combiùtere. Allore hagghie penzàte ca alla poste ere remàste tutte come a prìme, però pure addà m’hanne dìtte ca pòzze fa tutte cose c’u combiùtere…

Pascàle < Sìne Caità, ije da mo’ ca fàzze tutte cose c’u’ combiùtere….. è còmede, accussì no’ ffàzze cchiù fìle a nisciùna vànne, fàzze tutte còse a càsa meje… e me sbrìghe pure…

Caitàne < averamènde?... e jè fàcele? … come fàce?

Pascàle < Sì, è fàcele!... baste ca tiène nu combiùtere….

Caitàne < u’ tènghe! … e stè pure internèt ….

Pascàle < e si’ spratechìte?

Caitàne < sìne sì, ci no’ mìca m’u ‘ccattàve, no!?!

Pascàle < Appòste! …  allòre è fàtte’,  baste ca te pìgghie u’ PIN po’ apre a fenèstre de l’INPS e fàsce c’è vuè tune…

Caitàne < naaaa… e piccè no’ me l’hanne dìtte apprìme…

Pascàle < c’a’ mmeje figghieme me l’ha dìtte… c’è m’ha fa Caità,  vèdene ca’ sìme viecchie e se credene ca’ nònge capìme le combiùtere

Caitàne < Grazie Pascà, mo’ ca’ vòche a case pruvvède pùre ije…. Gràzie ancòre Pascà! …ne vedìme a u’ bbarre!

Gaetàno va a casa e appena entra chiama la moglie Lucia:< Ciò! Ne tenìme pinnele?

Ciòdda < U’ sé ca’ no’ ne tenìme medecìne Caità … no’ te stè siènde bbuène?

Caitàne < stòche bbuène Ciò, ma alla bbanche, all’INPS e alla poste m’hanne dìtte ca sùse a u’ combiùtere pòzze sapè tutte còse d’a penziòne , po’ Pascàle m’ha dìtte ca’ è vere ma me serve u’ pinnele….

Ciòdde < u’ pinnele?... nònge hagghie capìte niende ma pe’ le pinnele a u’ miedeche a scè…. Indr’a case sùle l’aspirìne tenìme…

Caitàne < e penze ca’ v’è bbòne …

Accende il computer e ricordando le parole dell’amico Pasquale … apre la finestra …. si prende l’aspirina … guarda il monitor ma … NIENTE … sullo schermo non appare nulla. Gaetano aspetta uno, cinque, quindici minuti, poi perde la pazienza e decide di telefonare a Pasquale:

<Prònte Pascà, Caitàne sònde… siènde, ije stòche nnànze a u’ combiùtere ma nònge riesche a ffà niènde…

Pascàle < addò ste’?

Caitàne < ‘nnànze u’ combiùtere Pascà….

Pascàle < U’ tiène u’ PIN?

Caitàne < Sìne hagghie fatte come m’è ditte tùne! Hagghie ‘ppizzicàte u combiùtere, hagghie apièrte a fenestre e m’hagghie pigghiàte u’ pinnele…

Pascàle < Na Caità ce ijè no te stè siènde ‘bbuène?

Caitàne < stòche bbuène, piccè?

Pascàle < No, niènde …hagghie sendùte ca t’è pigghiàte u’ pinnele…

Caitàne < e si, ca’ ci me l’è dìtte tune…

Pascàle < Ije?

Caitàne < Sìne Pascà, te n’è scurdàte? … m’è dìtte ca’ pe vedè a situaziòne d’a penziòne avère appizzicà u’ combiùtere ….  avère apprè a finèstre  e m’avère  pigghià u’ pìnnele…

Pascàle < E ‘pièrte a finèstre e t’è pigghiàte u’ pìnnele? … Caità… ma c’è è capìte? Ije t’hagghie dìtte  ca’  ière appizzicà u’ combiùtere, ière scè inre u’ sìte de l’INPS e ddà ière a  mmettere U’ PIN … jie t’hagghie dìtte  PIN… ète nu codece ca te dè l’INPS  Caità,  nòne na’ midicìne!…

Caitàne < Nu codece ca’ me de l’INPS ??? … Madònna meije Pascà, allora ije mo’ m’hagghie pigghiàte nu’ pìnnele a uècchie…

Pascàle < ma c’è pìnnele t’è pigghiàte, Caità?

Caitàne < n’aspirìne… uhu! Madònna meije, aiùteme Tùne! …

Pascàle < ah! Menumàle và, n’aspirìne no’ fàce male

Caitàne < e menumàle ca’ indr’a case no’ tenìme midicìne… Pascà è menàte cu me fàce accìdere!

Pascàle < Caità, ma c’è stè dìce?... vì ca’ sì tu ca’ è capìte male… ma no’ te parève stràne ca’ t’avìva pigghià nu’ pìnnele pè fa na cose a u’ combiùtere?

Caitàne <  menumàle accòme m’ha sciùte!…. Pascà te lasse va’ ne sentìme…

Pascàle < aspiè Caità, … ma … c’ije t’avèsse dìtte ca’ ‘ngè vulève na suppòste … tu t’avìsse mìse na suppòste?

Caitàne < nòne proprie Pascà,  me bastene le suppòste ca’ ne deje u’ guvèrne  e cà giurne pe giurne devèndene semprre cchiù grosse!..... stàtte bbuène Pascà!

Pascàle < Ne sentìme Caità!